W sobotę 19 stycznia 2019 roku w Powiatowym Domu Kultury odbyło się kolejne, cykliczne spotkanie miłośników historii Kętrzyna. Tematem spotkania była dalsza część grudniowej prezentacji „Kętrzyn mojej młodości”. Tym razem zaprezentowane zdjęcia Kętrzyna z lat 60., 70. i 80. XX wieku pochodziły ze zbiorów mieszkańców miasta. Przy okazji prowadzący spotkanie, Tadeusz Korowaj ponowił i zachęcił wszystkich zainteresowanych do wyszukania w swoich archiwach zdjęciowych starych zdjęć naszego miasta celem wykonania skanów, które wykorzystane zostaną w pokazach na kolejnych spotkaniach, a z czasem na organizację okolicznościowej wystawy.

W sobotę 15 grudnia 2018r. w Powiatowym Domu Kultury, w Kętrzynie spotkali się miłośnicy historii miasta, w tym przede wszystkim rodowici kętrzynianie, pamiętający swoje rodzinne miasto z czasów dzieciństwa i młodości. Bowiem wiodącym tematem była multimedialna prezentacja „Kętrzyn mojego dzieciństwa i młodości”. W trakcie spotkania zaprezentowane zostały zdjęcia Kętrzyna z lat 50., 60., 70. i 80. XX wieku. Przy okazji prezes Towarzystwa, Tadeusz Korowaj zachęcił wszystkich zainteresowanych do wyszukania w swoich archiwach zdjęciowych starych zdjęć naszego miasta celem wykonania skanów i wykorzystania w pokazach na kolejnych spotkaniach. Część biorących udział w spotkaniu zadeklarowała przyniesienie swoich zdjęć z tamtych czasów. Kolejne spotkanie zaplanowane zostało na sobotę, 19 stycznia 2019r. w pomieszczeniach PDK.

W sobotę, 17 listopada 2018 roku zainteresowani historią naszej małej ojczyzny spotykali się w Kętrzynie, na wojennym cmentarzu przy ul. Kasztanowej. Ta ulica to dawna aleja prowadząca na cmentarz od strony koszar. Za aleją, wyznaczoną zachowanymi jeszcze kasztanowcami i klonami, znajduje się budynek dawnego archiwum Wojsk Ochrony Pogranicza, kilka lat temu adaptowany na mieszkania (przed 1945r. szpital wojskowy - Lazarett zbudowany w 1901r.). W prawo od ulicy Gdańskiej odchodzi druga, topolowa aleja z dwoma pylonami prowadząca na wzgórze zwane Luisenhohe, gdzie 2 maja 1926r. otwarto cmentarz wojenny żołnierzy, którzy zmarli z ran, bądź polegli w walkach w czasie I wojny światowej na terenie powiatów: Rastenburg (Kętrzyn), Gerdauen (Żeleznodorożnyj), Angerburg (Węgorzewo), Angerapp (Oziersk), Lötzen (Giżycko), Olecko, Suwałki. Ogółem na terenie cmentarza spoczęło 258 żołnierzy armii niemieckiej (w tym 101 poległych w bitwie nad jeziorami mazurskimi we wrześniu 1914r.). Oprócz nich spoczywa tam 75 żołnierzy armii rosyjskiej, 2 żołnierzy armii francuskiej - jeńców i 1 żołnierz armii rumuńskiej - jeniec. Tadeusz Korowaj, prowadzący spotkanie, zapoznał uczestników z historią cmentarza, jego rozbudową i przebudową na przestrzeni 20-lecia międzywojennego. Wspomniał o losach nekropolii po II wojnie światowej oraz działaniach naszego Towarzystwa doprowadzających do rewaloryzacji. Prowadzący opowiedział też historię granitowego kamienia, który w 2005 roku przeniesiony został na teren cmentarza z parku kasyna. Kamień upamiętniający żołnierzy poległych w latach 1904-06 w Afryce Południowo - Zachodniej, która była wtedy kolonią niemiecką (zakupioną w 1885. na podstawie umowy między rządem cesarskim a przywódcami miejscowych plemion); obecnie państwo Namibia ze stolicą Windhuk nie ma związku z cmentarzem ale w obawie przed jego dewastacją lub kradzieżą, za zgodą służb konserwatorskich został staraniami Towarzystwa w taki sposób zabezpieczony. Na kamieniu obok wykutego oznaczenia królewskiego regimentu stacjonującego w pobliskich koszarach, znajdują się nazwiska, stopnie wojskowe oraz miejsca gdzie zmarło siedmiu żołnierzy miejscowego garnizonu biorących udział w tłumieniu powstania Hotentotów i Herero. Żołnierze ci spoczywają na zachowanym do dzisiaj i zadbanym cmentarzu w miejscowości Warmbad, gdzie jest ponad 100 grobów. W galerii przedstawione są dwie fotografie z tego cmentarza, wykonane w latach 90. XX w.

W piękną, słoneczną sobotę 20 października 2018 roku grupa miłośników historii miasta spotkała się na cmentarzu komunalnym, aby zwiedzić i obejrzeć historyczne nagrobki osób, które mieszkały w naszym mieście. Na wstępie Tadeusz Korowaj, prowadzący spotkanie zapoznał uczestników spotkania z historią nekropolii i dewastacją w latach 70. XX wieku nagrobków dawnych mieszkańców, w tym także jedynej kaplicy grobowej burmistrza Grajewskiego. Następnie grupa przeszła alejkami dookoła cmentarza, zatrzymując się przy wybranych grobach osób tam spoczywających, o których opowiedział prowadzący spotkanie. Opowiedział historię między innymi takich osób: Zofii Licharewej, patronki naszego Towarzystwa, Alberta Christopha Rudolfa Sapatki, ewangelickiego proboszcza parafii w Rynie, Otto Kiauhlena, właściciela hotelu :Keiserhof" w dawnym Kętrzynie, Karla Wilhelma Claussena, nauczyciela Królewskiego Gimnazjum im. Księcia Albrechta w dawnym Kętrzynie.

10 października 2018 roku, z okazji otwarcia wystawy ukazującej historię powiatu rastenburskiego, prezes Towarzystwa Tadeusz Korowaj spotkał się z nauczycielami i dyrektorem Gminnego Ośrodka Kultury w Srokowie. Tematem spotkania była sprawa rozpoczęcia akcji porządkowania mogił z I wojny światowej na cmentarzu komunalnym w Srokowie oraz cmentarza wojennego w Skandławkach. Prezes przekazał przygotowane materiały, zaś nauczyciele potwierdzili udział w akcji porządkowania mogił przez uczniów gimnazjum. Nie zostanie natomiast wykonana tablica informacyjna. Zadanie to zrealizowane zostanie w przyszłym roku wspólnie z Towarzystwem.

W sobotę 23 czerwca 2018 roku grupa miłośników historii ziemi kętrzyńskiej realizowała quest „Polin, czyli jaki był kętrzyński Żyd”. Tematem była historia rastenburskich/kętrzyńskich Żydów. Po miejscach i śladach nieistniejących kamienic, w których mieszkali i pracowali dawni mieszkańcy naszego miasta wyznania mojżeszowego, oprowadzał Tadeusz Korowaj. Największą atrakcją była możliwość zobaczenia od wewnątrz starej synagogi, w której obecnie mieści się zbór chrześcijańskiej wspólnoty zielonoświątkowej, przy ul. Zjazdowej nr 9. Trasa zwiedzania wiodła od okolic dawnego cmentarza, przez starą synagogę, teren starego miasta, obecny plac Piłsudskiego, aż do miejsca, gdzie stała nowa synagoga, wzniesiona w 1916r. i spalona przez niemieckich nazistów podczas „Kryształowej Nocy” w listopadzie 1938r.

W dniu 8 czerwca 2018 roku prezes Towarzystwa Tadeusz Korowaj przebywał w Srokowie. Przeprowadził rozmowy z Jadwigą Zając, dyrektorem szkoły podstawowej i z Januszem Januszewskim, dyrektorem Gminnego Ośrodka Kultury. Spotkał się też z Franciszkiem Andruszkiewiczem, wójtem Gminy Srokowo. Tematem rozmów było przygotowanie do obchodów 100. rocznicy zakończenia I wojny światowej i odzyskania przez Polskę niepodległości. Uczniowie szkoły, przy wsparciu Gminy i koordynacji GOK oraz Towarzystwa będą porządkować mogiły wojenne z okresu I wojny światowej na cmentarzu komunalnym w Srokowie oraz na cmentarzu wojennym w Skandławkach. Prace rozpoczną się pod koniec września po opracowaniu przez prezesa Towarzystwa materiałów informacyjnych dotyczących działań wojennych we wrześniu 1914r. i pochowanych tam żołnierzach. Przy mogiłach i cmentarzu umieszczona będzie stosowna tablica informacyjna. Warto w tym miejscu przypomnieć, że na cmentarzu w Srokowie spoczywa trzech żołnierzy rosyjskich o nieznanej tożsamości oraz dziesięciu żołnierzy armii niemieckiej, którzy polegli w 1914r. w starciu z wojskami rosyjskim. Pochowani tam zostali żołnierze o polsko brzmiących nazwiskach, m. in. porucznik Czachowski, muszkieterzy Matheuszeck i Wiertalla, czy kanonier Borkowski. O ile cmentarz wojenny w Skandławkach został zniszczony w 1976r., to na cmentarzu komunalnym w Srokowie zachowała się kwatera żołnierska, z nagrobkiem i resztkami drewnianych krzyży, które trzeba będzie zakonserwować albo wykonać nowe. Zakończenie całości prac planowana jest na koniec października.

W dniu 26 maja 2018 roku, mimo niesprzyjającej, bo deszczowej pogody, na spotkanie miłośników historii przyszło kilkadziesiąt osób. Na wstępie prowadzący spotkanie Tadeusz Korowaj, przybliżył zebranym ideę powstania lapidarium przy kościele św. Jerzego w Kętrzynie, jedynego tego typu na terenie naszego województwa. Zapoznał też zebranych z dziejami terenu dzisiejszego lapidarium, które do 1807r. były cmentarzem oraz z prawdziwą historią tzw. baszty niedźwiedziej, która w rzeczywistości była baszta na marach. Po tym wprowadzeniu i wyjaśnieniach wszyscy weszli na teren lapidarium, gdzie mogli obejrzeć najciekawsze i najstarsze, granitowe płyty nagrobne z XVI wieku, pochodzące z kościoła w Łankiejmach. Prowadzący spotkanie na bieżąco odpowiadał na licznie zadawane pytania, dotyczące także innych nagrobków, jaki i podczas dalszej części spotkania. Na jednym z żeliwnych krzyży, należącej do zmarłej Wilhelminy baronowej de Fresin z Zalesia Kętrzyńskiego (przedstawicielka szlachty belgijskiej, mieszkającej przed 1945r. głównie w okolicach Korsz), pokazał logo firmy R. Lenz z ówczesnego Rastenburga, która zajmowała się – obok produkcji drobnych maszyn rolniczych – odlewaniem krzyży. Następnie wszyscy przeszli spacerkiem na tyły kościoła, gdzie od strony ul. Warmińskiej, znajduje się rzekome wejście do podziemi. W rzeczywistości jest to schron przeciwlotniczy, zbudowany w 1944r. Po krótkim wprowadzeniu, zainteresowani weszli do środka obiektu, który – niestety – jest bardzo zaniedbany. Potem wszyscy wrócili do kościoła, w którym obejrzeli – na ogół niedostępne – zbiory muzeum parafialnego. A na zakończenie spotkania, uczestnicy mogli wejść do cel pokutnych oraz na szczyt wieży, skąd rozciągał się – mimo deszczowej pogody – widok na całe miasto.

W dniu 19 maja 2018 roku już po raz ósmy odtworzone zostały sceny historycznych faktów, które rozegrały się na polach pod Wopławkami w XIV wieku. Rycerstwo zakonne oraz hordy wojów litewskich gromadziły się już od wczesnych godzin rannych przy kościele w Karolewie żeby stoczyć bój w potyczkach indywidualnych i bohurtowych. Wzmagania te toczyły się w ramach Turnieju Rycerskiego o Muszlę św. Jakuba. Po bardzo widowiskowych walkach obserwowanych i nadzorowanych przez zespół sędziowski przyszedł czas na spotkanie się w polu. Było to już późnym popołudniem kiedy rycerstwo dowodzone przez Wielkiego Komtura von Plotzke starło się na polu pod Wopławkami z wojami litewskiego księcia Witenesa. Bój był okrutny jednak jego losy dawno już rozstrzygnęła historia, niespodzianek więc nie było. Dzielnie walczący wojowie litewscy, chcąc nie chcąc, muszą godzić się na przegraną w tej walce. Chorągwie krzyżackie święciły triumf na pobojowisku. Licznie zgromadzeni widzowie nagrodzili jednak wszystkich rekonstruktorów gromkimi brawami. Pokój pomiędzy rycerstwem zachodnim, wojami litewskimi i pojmanymi w jasyr Prusami zapanował przy stołach biesiadnych, podczas biesiady rycerskiej, która była zwieńczeniem całodziennych zmagań licznie przybyłych grup rekonstrukcyjnych z naszego regionu i coraz liczniej z głębi kraju.

W dniu 10 marca 2018 roku odbyło się Walne Zebranie Sprawozdawcze Towarzystwa. Zebranie dokonało podsumowania działalności w roku 2017. Prezes przedstawił zakres podejmowanych działań oraz stan środków finansowych. Komisja Rewizyjna oceniła działalność merytoryczną oraz finansową. W trakcie dyskusji dominowały głosy, że aktywność Towarzystwa, a raczej członków, zdecydowanie w minionym roku spadła. Mało było przedsięwzięć, które integrowałyby nasze środowisko. Zebranie wypracowało plan pracy na bieżący rok.